ارزیابی شاخص های استرس اکسیداتیو در قلب موش صحرایی بعد از مواجهه با دیازینون و ویتامین های c و e

اهداف: ارگانوفسفره ها نظیر دیازینون باعث القای تولید رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو می شوند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر ویتامین های e و c به عنوان آنتی اکسیدان در کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از دیازینون در قلب موش صحرایی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 36 موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 6 گروه 6تایی کنترل (روغن ذرت به عنوان حلال دیازینون)، دیازینون (100میلی گرم بر کیلوگرم)، ویتامین e (150میلی گرم بر کیلوگرم)، ویتامین c (200میلی گرم بر کیلوگرم)، دیازینون- ویتامین e و دیازینون- ویتامین c تقسیم شدند. 24 ساعت بعد از تزریق داخل صفاقی، موش ها توسط اتر بیهوش شده و بافت قلب به سرعت جدا شد. پس از هموژنه کردن بافت ها، فعالیت آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون s- ترانسفراز و لاکتات دهیدروژناز و غلظت های گلوتاتیون و مالون دی آلدئید با روش های بیوشیمیایی اندازه گیری شد. تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار instat 3.3 و آزمون آنالیز واریانس یک طرفه به همراه آزمون تعقیبی توکی صورت گرفت. یافته ها: دیازینون باعث افزایش فعالیت آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون s- ترانسفراز (01/0p<)، افزایش غلظت مالون دی آلدئید (05/0p<) و کاهش فعالیت لاکتات دهیدروژناز (05/0p<) و غلظت گلوتاتیون (01/0p<) در قلب نسبت به گروه کنترل شد. تجویز ویتامین های e و c مانع تغییرات این پارامترها شد. نتیجه گیری: ویتامین های e و c به عنوان آنتی اکسیدان از طریق پاکسازی رادیکال های آزاد در قلب باعث کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از دیازینون می شوند.